Σκέψη "αμνών"... ή το φαινόμενο "Janis"!

Το φαινόμενο Janis τείνει να δημιουργηθεί όταν μία ομάδα επιδιώκει την επίτευξη μιας συμφωνίας με βάση την πιο αποδεκτή λύση, προκειμένου να διαφυλαχθεί η ομαδική συνοχή και να αποφευχθούν οι συζητήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγές συγκρούσεων. Τα μέλη αυτής της ομάδας αποφεύγουν την ανάληψη πρωτοβουλιών καθώς και τη διατύπωση οποιονδήποτε αντιπροτάσεων και η αρχικώς επιλεγμένη λύση υποστηρίζεται από όλους. Σύμφωνα λοιπόν με τον Janis, η ομάδα αυτή είναι τυφλωμένη από τις προκαταλήψεις της και τείνει να καταπνίξει κάθε ανεξάρτητη κριτική σκέψη. Η ομάδα αυτή είναι απομονωμένη και εμποδίζει την είσοδο πληροφοριών απ’ έξω ή δεν επεξεργάζεται και δεν αξιολογεί αυτές τις πληροφορίες και πάνω απ’ όλα έχει μία κατευθυντική ηγεσία που αφήνει τα μέλη της ομάδας να πιστεύουν ότι ο αρχηγός θα κάνει χρήση της όποιας εξουσίας του σε όποιον δε συμμορφώνεται!

Θα αναρωτιέστε τώρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με το μικρόκοσμο του Βρεφοκομείου; Είναι πολύ απλό! Μια τέτοια ομάδα είναι αυτή που μας διοικεί, μια τέτοια «κλειστή ομάδα» θα έλεγα καλύτερα, με μια ηγεσία που μονίμως απειλεί να κάνει χρήση της εξουσίας της – και ενίοτε κάνει – προς όποιον δε συμμορφώνεται ή δε δηλώνει υποταγή!

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι οι Αποφάσεις των Μετακινήσεων των Προϊσταμένων των παιδικών σταθμών του Βρεφοκομείου. Εκεί, λοιπόν, είδαμε πως ο «αρχηγός» χρησιμοποίησε κάποια μέλη της ομάδας – τις Διευθύντριες των Διαμερισμάτων - προκειμένου να επιβάλλει την ήδη ειλημμένη απόφασή του, ντυμένη όμως με «εισηγήσεις» μέσω Εμπιστευτικού Πρωτοκόλλου! Θα πρέπει να «τρώμε πολύ κουτόχορτο» - κάτι που δε συμβαίνει – για να πιστέψουμε ότι όλες οι Διευθύντριες των Διαμερισμάτων την ίδια μέρα και με διαδοχικούς αριθμούς εμπιστευτικού πρωτοκόλλου «εμπνεύστηκαν» όλες αυτές τις μετακινήσεις, οι οποίες ήταν και απολύτως σύμφωνες με τη βούληση της Προέδρου! Συλλογική αυταπάτη, αυταπάτη ήθους και λογικής…

Σαφέστατα οι μετακινήσεις προβλέπονται από τη νομοθεσία, όλες όμως αυτές οι Αποφάσεις Μετακινήσεων έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, που τις καθιστούν «ύποπτες». Πρώτα απ’ όλα η ένδεια της ζητούμενης πληροφορίας, η απουσία δηλαδή του λόγου για τον οποίο γίνονται και μην πει κάποιος ότι ο λόγος είναι ότι κάποιοι συνάδελφοι ήταν πολλά χρόνια στην ίδια θέση. Ύστερα η αδιαφορία έναντι των δυνητικών κινδύνων που γεννούν οι αποφάσεις αυτές και τέλος η έλλειψη αναζήτησης λογικών και συναφών εναλλακτικών λύσεων.

Τα ερωτήματα που γεννιούνται στο «μέσο άνθρωπο» είναι πολλά και εύλογα! Αν οι Διευθύντριες δε συμμορφώθηκαν στις κατευθύνσεις της «ηγεσίας», με πιο μαγικό τρόπο αφουγκράστηκαν τη σκέψη της; Όποιος επί σειρά ετών ασκεί επιτυχώς κάπου τα καθήκοντά του η Υπηρεσία τον «ανταμείβει» με «δυσμενή μετάθεση»; Τι νόημα έχει η χρησιμοποίηση του Εμπιστευτικού Πρωτοκόλλου για τις «εισηγήσεις»; Μήπως οι περισσότεροι από τους «εισηγητές» είναι αυτοί που αδίκως έχουν καταλάβει τις θέσεις των Διευθύνσεων; Μήπως κάποιοι από τους μετακινούμενους υπαλλήλους είναι οι αξιότεροι και ικανότεροι έναντι ακόμα και των εισηγητών και αυτό έπρεπε να παταχθεί άμεσα;

Ρητορικά τα ερωτήματα… Μην περιμένετε να σας δοθούν απαντήσεις, αν δεν τις έχετε μέσα σας! Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω – και αυτό υπό μορφή ερωτήματος – είναι αν αυτές ακριβώς είναι οι τακτικές που εφαρμόζονται στα προηγμένα Ευρωπαϊκά κράτη και αν για την εφαρμογή αυτών των τακτικών πληρώνει ο προϋπολογισμός του Βρεφοκομείου όλα αυτά τα ταξίδια της «ομάδας» στο εξωτερικό; Οι δικές μου πληροφορίες είναι άλλες, όπως και οι αντιλήψεις μου, αλλά επειδή δεν είμαι μέλος της «ομάδας» - και δε θα γίνω και ποτέ – η γνώση μου, η άποψή μου και η αντιλήψεις μου γενικότερα «ενοχλούν»! Καλύτερα όμως… από το να ενσωματωθώ στη «σκέψη των αμνών» προτιμώ να μείνω ο «μαύρος αμνός» και να μπορώ να μιλάω για όλα, να ανταλλάσσω απόψεις και να βελτιώνομαι!

Δέσποινα Χρ. Γούργαρη

Γενική Γραμματέας