Ο Ρουφιάνος

Ρουφιάνος είναι ο προαγωγός, μαστροπός και κατά συνεκδοχή το πρόσωπο που διαβάλλει ή συκοφαντεί κάποιον. Η λέξη προέρχεται από την ιταλική ruffiano, αρχικά έτσι λεγόταν το ψωράλογο που βάζουν μαζί με την φοράδα την εποχή του οίστρου της. Η φοράδα όμως είναι ζόρικο ον και δεν κάθεται εύκολα. Τις πρώτες μέρες κλωτσάει άσχημα, δαγκώνει και μπορεί να τραυματίσει άσχημα το αρσενικό. Γι' αυτό οι εκτροφείς, θέλοντας να αποφύγουν τυχόν τραυματισμό του καθαρόαιμου επιβήτορα, βάζουν πρώτα μαζί με την φοράδα τον ρουφιάνο. Όταν η φοράδα αρχίσει να «μαλακώνει», τότε βγάζουν τον κακομοίρη τον ρουφιάνο και ρίχνουν μέσα το άτι για τα περαιτέρω.

Πραγματική σημασία της λέξης: Ρουφιάνος είναι ο αναλώσιμος άνθρωπος που εκτελεί μια ποταπή αποστολή για λογαριασμό άλλου, ώστε να μην εκτεθεί ο εντολέας του. Ο αχυράνθρωπος. Συνηθέστερες αποστολές του ρουφιάνου είναι: - η νύξη για σύναψη παράνομης ερωτικής σχέσης χωρίς να εκτεθεί ο εντολέας (βολιδοσκόπηση). - η έκφραση απειλών, ο εκφοβισμός. - η προβοκάτσια

Αφιερωμένο στον ανώνυμο ρουφιάνο

Είμαι ένας υπάλληλος που ξέρουνε οι πάντες Κοιτώ τους εργαζόμενους αν χτύπησαν τις κάρτες Τσεκάρω αν δουλεύουνε ή αν ξύνουνε τους όρχεις Η ρουφιανιά είναι τάλαντο, ή το 'χεις ή δεν το 'χεις Ο διευθυντής μου το πρωί κερνάει καφεδάκι Είναι η ώρα κι η στιγμή που με ακούει λιγάκι Του λέω για τον καθένα σας τι λέει και τι κάνει Όσο υπάρχει Διοίκηση, θα υπάρχουν και ρουφιάνοι Ρουφιάνε, ρουφιάνε πράκτορα της Στάζι, Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εμένα δε με νοιάζει Ρουφιάνε, ρουφιάνε Δοσίλογε της πλάκας, Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εγώ γελώ σαν βλάκας

Τ’ αυτιά μου τεντωμένα συνέχεια σαν κεραίες

Πρέπει να δώσω αναφορά, την είδηση της μέρας

Κι όποιος τολμήσει ας με πει δοσίλογο και τέρας εγώ το παίζω αγωνιστής και εργατοπατέρας Αυτό είναι το πιο δύσκολο κι ας φαίνεται αστείο κάνω μονάχα μια δουλειά, κι αμείβομαι για δυο πάντα θα είμαι ο χαφιές, πιστό σκυλί στη στάνη Όσο υπάρχει Διοίκηση, θα υπάρχουν και ρουφιάνοι Ρουφιάνε, ρουφιάνε πράκτορα της Στάζι, Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εμένα δε με νοιάζει Ρουφιάνε, ρουφιάνε Δοσίλογε της πλάκας, Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εγώ γελώ σαν βλάκας