Δράση και Συμμετοχή ΤΩΡΑ!!!

Δράση και Συμμετοχή ΤΩΡΑ!

Συνάδελφοι...ΟΛΟΙ στην 48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ και στην ΠΟΡΕΙΑ!

Συγκεντρωνόμαστε και συμμετέχουμε στην πορεία! Απεργούμε ΟΛΟΙ!

ΣυνδιΣκαλίζω... 4ο Τεύχος!

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ενωτικού Σωματείου καλωσορίζει όλους τους εργαζόμενους του Δ.Β.Α. και τους εύχεται καλή καινούργια σχολική χρονιά. Ελπίζουμε να επιστρέψατε όλοι ξεκούραστοι μετά την καλοκαιρινή άδεια, με γεμάτες τις μπαταρίες και έτοιμοι για αγώνες. Το φθινόπωρο, άλλωστε, προβλέπεται έντονο για πολλά εργασιακά ζητήματα. Στις 10/7/2009 συνεδρίασε η ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ και συζήτησε τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα απασχολούν τους εργαζόμενους, όπως:

- Απολύσεις

- Ανεργία

- Ελαστικές μορφές απασχόλησης

- Ασφαλιστικό, ΒΑΕ, Ενοποιήσεις Ταμείων, Διαχωρισμός των κλάδων ΙΚΑ

- Αποβιομηχάνιση , Ιδιωτικοποιήσεις

- Οικονομική Πολιτική , Φορολογικά μέτρα , Αναδιανομή εισοδημάτων

- Καταναλωτικό Κίνημα

- Μεταναστατευτική Πολιτική, Προβλήματα Μεταναστών Η Διοίκηση της ΓΣΕΕ επεσήμανε την δραματική επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων και αποφάσισε:

- Προκήρυξη 24ωρης ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ με εξουσιοδότηση στην Εκτελεστική Επιτροπή για την πραγματοποίηση της ανάλογα με την εξέλιξη των προβλημάτων.

- Πραγματοποίηση 3ημερου αγωνιστικών εκδηλώσεων στις 3,4 και 5 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ στις 5/9/09 και ώρα 18:30 στο Άγαλμα Βενιζέλου Θεσσαλονίκη με κυρίαρχα αιτήματα ΑΝΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ-ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ κ.λπ.

1909 – 2009 : 100 χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου

Το έτος 2009 έχει ανακηρυχθεί από την επίσημη πολιτεία ως «Έτος Γιάννη Ρίτσου», με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου μας ποιητή. Ο Ρίτσος γεννήθηκε την Πρωτομαγιά του 1909 στη Μονεμβασιά και πέθανε στις 11 Νοεμβρίου του 1990 στην Αθήνα. Έλαβε ενεργός μέρος στην Αντίσταση και από το 1948 έως το 1952 εξορίστηκε σε διάφορα νησιά.

Ο «απαρηγόρητος παρηγορητής του κόσμου», ο «διχασμένος και διπλός», όπως ο ίδιος λέει, ο ποιητής της ζωής και του ανθρώπου που ανασαίνει από το σύμπαν και «θεώνει» τη δύναμη του ανθρώπου, ο ταγμένος κομμουνιστής αγωνιστής, ο αταλάντευτος ιδεολόγος, ο Γιάννης Ρίτσος είναι εδώ μαζί μας, δίπλα μας, για να μας θυμίζει πως «μέσα στη φούχτα της αγάπης… χωράει το σύμπαν». Αμετανόητα άνθρωπος και αθεράπευτα θνητός, με τόλμη και πίστη, με υπερηφάνεια και σθένος διήνυσε τον αιώνα μας παρηγορητικά και δοξαστικά, μιλώντας σε όσους ακούν και σε όσους δε φοβούνται να ακούσουν. Εκατό χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου και η ανταρσία της ποίησής του έχει την ανάγκη και τη δύναμη να χτυπάει την πόρτα του παρόντος, κυοφορώντας πάντα τα σημάδια μελλοντικών εικόνων. Ποιητικά σύμβολα γεννημένα στο παρελθόν αναγνωρίζουν καινούρια πάντα μηνύματα. Αδέσμευτα και οικουμενικά τα ποιητικά μηνύματα εξελίσσονται με κάθε ανάγνωση, σε κάθε εποχή, μέσα σε νέες ή διαφορετικές συνθήκες από εκείνες που τον ενέπνευσαν, που επηρέασαν τον οραματιστή της ζωής, τον ποιητή, τον θαμώνα της καρδιάς και της διαλεκτικής σκέψης.

Η ποίηση για κείνον ήταν πράξη έρωτα, απαραίτητη τροφός, συνοδός, σύντροφος. Έγραφε «από ανάγκη», μένοντας πολύ συχνά ξάγρυπνος, πεινασμένος, διψασμένος, δουλεύοντας δέκα, δώδεκα και μερικές φορές δεκαοκτώ και είκοσι ώρες το εικοσιτετράωρο.

Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα, αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο, αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.

…

Όταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο όταν χαμογελάνε, ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μες απ' τ' άγρια γένια τους όταν κοιμούνται, δώδεκα άστρα πέφτουν απ' τις άδειες τσέπες τους όταν σκοτώνονται, η ζωή τραβάει την ανηφόρα

με σημαίες και με ταμπούρλα.

Απόσπασμα από τη «Ρωμιοσύνη»

Μικρές και ΜΕΓΑΛΕΣ αλήθειες...Νο 4

Μας είπαν… Ακούσαμε… Είδαμε… και σας αποκαλύπτουμε!

• Έπεσε στα χέρια μας το ερωτηματολόγιο, που προσπάθησε να φέρει προς τους εργαζόμενους του Δ.Β.Α. συνάδελφος, στα πλαίσια της Μεταπτυχιακής Διατριβής του. Όποιος το δει θα καταλάβει γιατί τελικώς δεν επετράπη η διανομή του στους εργαζομένους του Βρεφοκομείου. Η σύγκριση με τα ερωτηματολόγια που προτίμησε η Διοίκηση να απαιτήσει από τους εργαζόμενους, θα ήταν καταστροφική, τόσο σε ότι αφορά στις ερωτήσεις, όσο και στο εισαγωγικό σημείωμα, το οποίο επιβάλει η δεοντολογία. Αντιλαμβάνεσαι αμέσως τη διαφορά! Το ένα είναι ερωτηματολόγιο και το άλλο «ρουφιανόχαρτο».

• Εντός είκοσι ημερών, συμφωνήθηκε στο Δ.Σ. του Δ.Β.Α., να κατατεθούν προτάσεις σχετικά με την τροποποίηση του Ο.Ε.Υ. που πρότεινε η Πρόεδρος. Προτάσεις κατατέθηκαν, το καλοκαίρι πέρασε, αλλά τίποτα. Προφανώς κάτι δεν άρεσε!

• Πολύς κόσμος δικαιολογημένα γκρινιάζει για την καθυστέρηση του προσωρινού πίνακα που αφορά στην προκήρυξη του Βρεφοκομείου. Υπενθυμίζουμε ότι υπάρχει η δυνατότητα για τμηματική ανάρτηση ανά κλάδο, όπου ολοκληρώνεται η αξιολόγηση. Αν βλέπουν κάποιοι ότι θα τους φύγει και το 2009 ίσως θα πρέπει να το σκεφτούν καλύτερα.

• Ελπίζουμε η φετινή ανανέωση των συμβάσεων να γίνει με κριτήριο την ημερομηνία λήξεως της σύμβασης και όχι ανά διαμέρισμα. Δεν χρειάζεται να ξαναδούμε την περσινή ταλαιπωρία που κράτησε ένα μήνα. Όταν κάτι δεν «περπατάει» δεν το επαναλαμβάνεις. Σε αντίθετη περίπτωση, μεταξύ όλων των άλλων δείχνεις και εμπάθεια.

• Είναι γνωστό ότι με τις νέες διατάξεις περί καπνίσματος, στα κτίρια της Κεντρικής Υπηρεσίας (Ρόδου & Αυλώνος) πρέπει να φτιαχτούν καπνιστήρια… ειδικοί χώροι, με συγκεκριμένες προδιαγραφές κ.λ.π. Το λέμε τώρα που είναι ακόμα καλοκαίρι και ο κόσμος μπορεί να πηγαίνει και έξω. Το χειμώνα όμως;

• Τι έγινε ρε παιδιά; Ακόμα να φτάσει στο Βρεφοκομείο η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για να συλλάβει αυτούς που έφτιαξαν το BLOG «Συνδισκαλίζω» και που άλλο δεν κάνουν από το να αναδεικνύουν τις αλήθειες που ενοχλούν; Από πού έρχεται; Και αλήθεια, τώρα που το σκέφτομαι, εκείνος ο Βίκτωρ που όλα τα ήξερε και όλα τα μυριζόταν… πού χάθηκε;

• Αν το κριτήριο που διέπει τις μετακινήσεις υπαλλήλων και προϊσταμένων είναι τα χρόνια που υπηρετούν σε μία συγκεκριμένη θέση, θα θέλαμε να ρωτήσουμε αν το εν λόγω κριτήριο ισχύει για όλους τους προϊσταμένους ή κάποιοι εξαιρούνται από αυτό και αν αυτό το κριτήριο θα πρέπει να εφαρμοστεί και στις υπόλοιπες βαθμίδες υπηρεσιακών παραγόντων κάποια στιγμή (βλέπε Διευθυντές!)

• Εμείς πιστεύουμε ότι το παραπάνω κριτήριο κάποιους έχει «προσπεράσει»! Φαίνεται ότι κάποιες «εισηγήσεις» έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από κάποιες άλλες…

• Μετατάξεις υπαλλήλων σε Ανώτερο Κλάδο… Παρότι η φημολογία των διαδρόμων θέλει να «περικόβονται», εμείς έχουμε λάβει διαβεβαίωση για το αντίθετο. Είμαστε σε αναμονή των εξελίξεων…

• …Και τα ταξιδάκια στο εξωτερικό καλά κρατούν! «Σεμνά και ταπεινά» πάντα, λίγο πολύ οι ίδιοι και οι ίδιοι, δεν έχουν αφήσει Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα και πόλη που να μη φτάσει η χάρη τους! Και για να μην πάει ο νους σας στο κακό, έρχονται πίσω στην Ψωροκώσταινα και εφαρμόζουν ακριβώς όλα αυτά που βλέπουν στην προηγμένη Ευρώπη! Χρειάζεται να τα απαριθμήσω;

• Πόσα λεπτά «χρωστάτε» αυτό το μήνα στην υπηρεσία; Μην τα βάζετε με τους υπαλλήλους! Υπάρχουν προϊστάμενοι και διευθυντές που κινούν τα νήματα πίσω από όλα αυτά!

• Και το τελευταίο για να μην το ξεχάσω: Τι χαμός έγινε με εκείνο το επιδοτούμενο σεμινάριο που κάποιοι Διευθυντές και Προϊστάμενοι δεν επέτρεπαν στους υπαλλήλους να το παρακολουθήσουν εν ώρα εργασίας; Και ξαφνικά, όταν είδαν πως δεν τους παίρνει, παρακαλούσαν για να γεμίσουν τα τμήματα…

Ο Ρουφιάνος

Ρουφιάνος είναι ο προαγωγός, μαστροπός και κατά συνεκδοχή το πρόσωπο που διαβάλλει ή συκοφαντεί κάποιον. Η λέξη προέρχεται από την ιταλική ruffiano, αρχικά έτσι λεγόταν το ψωράλογο που βάζουν μαζί με την φοράδα την εποχή του οίστρου της. Η φοράδα όμως είναι ζόρικο ον και δεν κάθεται εύκολα. Τις πρώτες μέρες κλωτσάει άσχημα, δαγκώνει και μπορεί να τραυματίσει άσχημα το αρσενικό. Γι' αυτό οι εκτροφείς, θέλοντας να αποφύγουν τυχόν τραυματισμό του καθαρόαιμου επιβήτορα, βάζουν πρώτα μαζί με την φοράδα τον ρουφιάνο. Όταν η φοράδα αρχίσει να «μαλακώνει», τότε βγάζουν τον κακομοίρη τον ρουφιάνο και ρίχνουν μέσα το άτι για τα περαιτέρω.

Πραγματική σημασία της λέξης: Ρουφιάνος είναι ο αναλώσιμος άνθρωπος που εκτελεί μια ποταπή αποστολή για λογαριασμό άλλου, ώστε να μην εκτεθεί ο εντολέας του. Ο αχυράνθρωπος. Συνηθέστερες αποστολές του ρουφιάνου είναι: - η νύξη για σύναψη παράνομης ερωτικής σχέσης χωρίς να εκτεθεί ο εντολέας (βολιδοσκόπηση). - η έκφραση απειλών, ο εκφοβισμός. - η προβοκάτσια

Αφιερωμένο στον ανώνυμο ρουφιάνο

Είμαι ένας υπάλληλος που ξέρουνε οι πάντες Κοιτώ τους εργαζόμενους αν χτύπησαν τις κάρτες Τσεκάρω αν δουλεύουνε ή αν ξύνουνε τους όρχεις Η ρουφιανιά είναι τάλαντο, ή το 'χεις ή δεν το 'χεις Ο διευθυντής μου το πρωί κερνάει καφεδάκι Είναι η ώρα κι η στιγμή που με ακούει λιγάκι Του λέω για τον καθένα σας τι λέει και τι κάνει Όσο υπάρχει Διοίκηση, θα υπάρχουν και ρουφιάνοι Ρουφιάνε, ρουφιάνε πράκτορα της Στάζι, Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εμένα δε με νοιάζει Ρουφιάνε, ρουφιάνε Δοσίλογε της πλάκας, Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εγώ γελώ σαν βλάκας

Τ’ αυτιά μου τεντωμένα συνέχεια σαν κεραίες

Πρέπει να δώσω αναφορά, την είδηση της μέρας

Κι όποιος τολμήσει ας με πει δοσίλογο και τέρας εγώ το παίζω αγωνιστής και εργατοπατέρας Αυτό είναι το πιο δύσκολο κι ας φαίνεται αστείο κάνω μονάχα μια δουλειά, κι αμείβομαι για δυο πάντα θα είμαι ο χαφιές, πιστό σκυλί στη στάνη Όσο υπάρχει Διοίκηση, θα υπάρχουν και ρουφιάνοι Ρουφιάνε, ρουφιάνε πράκτορα της Στάζι, Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εμένα δε με νοιάζει Ρουφιάνε, ρουφιάνε Δοσίλογε της πλάκας, Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εγώ γελώ σαν βλάκας

Σκέψη "αμνών"... ή το φαινόμενο "Janis"!

Το φαινόμενο Janis τείνει να δημιουργηθεί όταν μία ομάδα επιδιώκει την επίτευξη μιας συμφωνίας με βάση την πιο αποδεκτή λύση, προκειμένου να διαφυλαχθεί η ομαδική συνοχή και να αποφευχθούν οι συζητήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγές συγκρούσεων. Τα μέλη αυτής της ομάδας αποφεύγουν την ανάληψη πρωτοβουλιών καθώς και τη διατύπωση οποιονδήποτε αντιπροτάσεων και η αρχικώς επιλεγμένη λύση υποστηρίζεται από όλους. Σύμφωνα λοιπόν με τον Janis, η ομάδα αυτή είναι τυφλωμένη από τις προκαταλήψεις της και τείνει να καταπνίξει κάθε ανεξάρτητη κριτική σκέψη. Η ομάδα αυτή είναι απομονωμένη και εμποδίζει την είσοδο πληροφοριών απ’ έξω ή δεν επεξεργάζεται και δεν αξιολογεί αυτές τις πληροφορίες και πάνω απ’ όλα έχει μία κατευθυντική ηγεσία που αφήνει τα μέλη της ομάδας να πιστεύουν ότι ο αρχηγός θα κάνει χρήση της όποιας εξουσίας του σε όποιον δε συμμορφώνεται!

Θα αναρωτιέστε τώρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με το μικρόκοσμο του Βρεφοκομείου; Είναι πολύ απλό! Μια τέτοια ομάδα είναι αυτή που μας διοικεί, μια τέτοια «κλειστή ομάδα» θα έλεγα καλύτερα, με μια ηγεσία που μονίμως απειλεί να κάνει χρήση της εξουσίας της – και ενίοτε κάνει – προς όποιον δε συμμορφώνεται ή δε δηλώνει υποταγή!

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι οι Αποφάσεις των Μετακινήσεων των Προϊσταμένων των παιδικών σταθμών του Βρεφοκομείου. Εκεί, λοιπόν, είδαμε πως ο «αρχηγός» χρησιμοποίησε κάποια μέλη της ομάδας – τις Διευθύντριες των Διαμερισμάτων - προκειμένου να επιβάλλει την ήδη ειλημμένη απόφασή του, ντυμένη όμως με «εισηγήσεις» μέσω Εμπιστευτικού Πρωτοκόλλου! Θα πρέπει να «τρώμε πολύ κουτόχορτο» - κάτι που δε συμβαίνει – για να πιστέψουμε ότι όλες οι Διευθύντριες των Διαμερισμάτων την ίδια μέρα και με διαδοχικούς αριθμούς εμπιστευτικού πρωτοκόλλου «εμπνεύστηκαν» όλες αυτές τις μετακινήσεις, οι οποίες ήταν και απολύτως σύμφωνες με τη βούληση της Προέδρου! Συλλογική αυταπάτη, αυταπάτη ήθους και λογικής…

Σαφέστατα οι μετακινήσεις προβλέπονται από τη νομοθεσία, όλες όμως αυτές οι Αποφάσεις Μετακινήσεων έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, που τις καθιστούν «ύποπτες». Πρώτα απ’ όλα η ένδεια της ζητούμενης πληροφορίας, η απουσία δηλαδή του λόγου για τον οποίο γίνονται και μην πει κάποιος ότι ο λόγος είναι ότι κάποιοι συνάδελφοι ήταν πολλά χρόνια στην ίδια θέση. Ύστερα η αδιαφορία έναντι των δυνητικών κινδύνων που γεννούν οι αποφάσεις αυτές και τέλος η έλλειψη αναζήτησης λογικών και συναφών εναλλακτικών λύσεων.

Τα ερωτήματα που γεννιούνται στο «μέσο άνθρωπο» είναι πολλά και εύλογα! Αν οι Διευθύντριες δε συμμορφώθηκαν στις κατευθύνσεις της «ηγεσίας», με πιο μαγικό τρόπο αφουγκράστηκαν τη σκέψη της; Όποιος επί σειρά ετών ασκεί επιτυχώς κάπου τα καθήκοντά του η Υπηρεσία τον «ανταμείβει» με «δυσμενή μετάθεση»; Τι νόημα έχει η χρησιμοποίηση του Εμπιστευτικού Πρωτοκόλλου για τις «εισηγήσεις»; Μήπως οι περισσότεροι από τους «εισηγητές» είναι αυτοί που αδίκως έχουν καταλάβει τις θέσεις των Διευθύνσεων; Μήπως κάποιοι από τους μετακινούμενους υπαλλήλους είναι οι αξιότεροι και ικανότεροι έναντι ακόμα και των εισηγητών και αυτό έπρεπε να παταχθεί άμεσα;

Ρητορικά τα ερωτήματα… Μην περιμένετε να σας δοθούν απαντήσεις, αν δεν τις έχετε μέσα σας! Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω – και αυτό υπό μορφή ερωτήματος – είναι αν αυτές ακριβώς είναι οι τακτικές που εφαρμόζονται στα προηγμένα Ευρωπαϊκά κράτη και αν για την εφαρμογή αυτών των τακτικών πληρώνει ο προϋπολογισμός του Βρεφοκομείου όλα αυτά τα ταξίδια της «ομάδας» στο εξωτερικό; Οι δικές μου πληροφορίες είναι άλλες, όπως και οι αντιλήψεις μου, αλλά επειδή δεν είμαι μέλος της «ομάδας» - και δε θα γίνω και ποτέ – η γνώση μου, η άποψή μου και η αντιλήψεις μου γενικότερα «ενοχλούν»! Καλύτερα όμως… από το να ενσωματωθώ στη «σκέψη των αμνών» προτιμώ να μείνω ο «μαύρος αμνός» και να μπορώ να μιλάω για όλα, να ανταλλάσσω απόψεις και να βελτιώνομαι!

Δέσποινα Χρ. Γούργαρη

Γενική Γραμματέας

Θερινά... θερινής νυχτός!

Είναι γνωστό σε όλους το πρόβλημα που υπάρχει με τις παροχές σε είδος των περασμένων ετών, οι οποίες δεν έχουν χορηγηθεί και το αντίτιμο τους πρέπει να δοθεί σε χρήμα στους δικαιούχους. Γνωστή είναι επίσης και η αδράνεια της Υπηρεσίας πάνω σε αυτό το ζήτημα. Η πιο χαρακτηριστική και ίσως και η πιο εξωφρενική από αυτές τις περιπτώσεις αφορά τα Είδη Ατομικής Προστασίας έτους 2006 (θερινά ρούχα, σαπούνι, δερμάτινο).

Δεδομένου ότι το 2006 το πρώην ΝΠΔΔ «Δημοτικοί Π.Σ. του Δήμου Αθηναίων » δεν είχε συγχωνευθεί με το Δ.Β.Α. , κάθε φορέας ξεκίνησε τις δικές του διαδικασίες . Στο «Νομικό» αρκετοί Διαγωνισμοί τελεσφόρησαν και ένα μεγάλο μέρος (έμειναν κάποιες εκκρεμότητες) των ειδών δόθηκε στους δικαιούχους. Στο Βρεφοκομείο αυτό δεν συνέβη, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην πάρουν τίποτα από τα προβλεπόμενα είδη. Το πρόβλημα παρέμεινε και μετά την συγχώνευση με αποτέλεσμα το «διευρυμένο» πλέον Βρεφοκομείο να εμφανίζει μια εικόνα όπου το μισό προσωπικό να έχει πάρει τα περισσότερα από τα είδη ατομικής προστασίας ενώ το άλλο μισό να μην έχει πάρει τίποτα. Το Ενωτικό Σωματείο έθεσε το ζήτημα και πρότεινε την καταβολή σε χρήμα του αντιτίμου των εν λόγω ειδών που εκκρεμούσαν στους δικαιούχους, με βάση τις κείμενες διατάξεις. Τελικά το θέμα έφτασε στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΒΑ όπου στη συνεδρίαση της 21^ης/11/2006 αποφάσισε

Α) Να εγκρίνει την καταβολή σε χρήμα της αξίας των θερινών ειδών ατομικής προστασίας έτους 2006 στους δικαιούχους υπαλλήλους Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, σε όσους δεν έχουν δοθεί, μέλη της Π.Ο.Π. Ο.Τ.Α. και Π.Ο.Ε. Ο.Τ.Α., σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις των Σ.Σ.Ε. των Ο.Τ.Α..

Β) Να προσκομισθεί στο Σώμα από την τότε Δ/νση Διοικητικών και Οικονομικών Υπηρεσιών κατάσταση με τις εκκρεμότητες σχετικά με την χορήγηση ειδών ατομικής προστασίας σε δικαιούχους μονίμους υπαλλήλους του Ιδρύματος.

Γ) Να ερωτηθεί το αρμόδιο Τμήμα του ΥΠ.ΕΣ.ΔΑ. σχετικά με τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί αναφορικά με τις εκκρεμότητες.

Ωστόσο, η Υπηρεσία, αφενός δεν κατέβαλε άμεσα το χρηματικό αντίτιμο των «θερινών» στους δικαιούχους, αφετέρου ακόμα και μετά την απάντηση του ΥΠ.ΕΣ.ΔΑ. δεν προχώρησε σε καμία ουσιαστική ενέργεια προς διευθέτηση του ζητήματος.

Το Σωματείο σε συνεχείς συναντήσεις τόσο με την Πρόεδρο όσο και με την αρμόδια Δ/νση Ανθρωπίνου Δυναμικού επέμενε συνεχώς στο θέμα. Παρότι όμως υπήρχε πλήρης αποδοχή της εν λόγω οφειλής προς τους δικαιούχους, από την πλευρά της Διοίκησης , αλλά και η διαβεβαίωση ότι τα σχετικά ποσά προβλέπονταν στους προϋπολογισμούς των ετών που ακολούθησαν, δεν γινόταν απολύτως τίποτα. Στις 14/10/2008 το Ενωτικό Σωματείο απευθυνόμενο προς την Πρόεδρο του ΔΒΑ με το υπ΄ αρίθμ. 29891/14-10-2008 έγγραφο (το οποίο κοινοποίησε και στα μέλη του Δ.Σ. του ΔΒΑ), ζήτησε να συζητηθεί το θέμα εκ νέου στο Διοικητικό Συμβούλιο, επισυνάπτοντας μάλιστα και όλα τα σχετικά έγγραφα. Δυστυχώς μέχρι και σήμερα ουδέν νεώτερο…

Δεδομένης πλέον της αδιαφορίας της Διοίκησης για το όλο ζήτημα, πρέπει να τονιστεί ότι μόνιμη επωδός από τη μεριά της στις ατέρμονες συζητήσεις ήταν αφ’ ενός η μετακύληση ευθυνών στους υπαλλήλους, αφετέρου οι ενστάσεις της Επιτρόπου ,οι οποίες τη μια ήταν «ήπιες» και θα μπορούσαν να καμφθούν, δημιουργώντας και τις ανάλογες προσδοκίες, την άλλη γινόντουσαν έντονες και απαγορευτικές. Μετά από 3 χρόνια αναμονής και ενώ το θέμα έχει κυριολεκτικά τελματώσει με αποκλειστική ευθύνη της Διοίκησης, οι εργαζόμενοι περιμένουν ακόμα όχι κάτι που διεκδικούν, αλλά κάτι που δικαιούνται.

Παράλληλα εύλογα δημιουργούνται και κάποιες απορίες:

- Γιατί το χρηματικό αντίτιμο των ειδών που εκκρεμούσαν για το 2006, δεν αποδόθηκαν το 2006 (πριν χαρακτηριστούν δηλαδή «παρελθόντων ετών»); Αφού οι σχετικοί διαγωνισμοί είχαν γίνει, το κονδύλι υπήρχε.

- Γιατί δεν δόθηκε άμεσα, τουλάχιστον στους δικαιούχους Ιδιωτικού Δικαίου Χρόνου, όπως άλλωστε αποφάσισε το Δ.Σ. του Δ.Β.Α.;

- Γιατί εφόσον η Διοίκηση αποδέχεται την εκκρεμότητα που υπάρχει, δεν προχωράει στην έκδοση των αντίστοιχων Χρηματικών Ενταλμάτων; Ακόμα και αν υπάρχουν ενστάσεις από την Επίτροπο, υπάρχουν και οι ανάλογες διαδικασίες. Η εκάστοτε Επίτροπος πρεσβεύει τον προληπτικό έλεγχο, δεν διοικεί το Βρεφοκομείο. Ή μήπως όχι;

- Γιατί πρόβλημα με την Επίτροπο έχουν ΜΟΝΟ τα εντάλματα που αφορούν εργαζόμενους; Γιατί ΜΟΝΟ σε αυτά προκύπτουν ζητήματα για το πώς πρέπει να είναι, πόσα πρέπει να είναι, τι έτους θα έπρεπε να είναι; Γιατί ΜΟΝΟ σε αυτά υπάρχουν τόσο συχνά προβλήματα με την κοστολόγηση, τους δικαιούχους, και τόσα άλλα; Αυτή η στατιστική ανωμαλία δεν θα έπρεπε να απασχολεί τη Διοίκηση; Την απασχολεί άραγε; Μάλλον όχι , θα έλεγα μάλιστα ότι ενδεχομένως και να την αποδέχεται ή ακόμα και να συμφωνεί. Φαντάζεστε κάποιοι να κάνουν δημόσιες σχέσεις με τις παροχές των εργαζομένων; Τότε τα πράγματα θα έχουν σοβαρέψει πολύ.

Κώστας Χαραλαμπίδης

Πρόεδρος Ενωτικού Σωματείου Εργαζομένων