

Το "ΣυνδιΣκαλίζω" είναι το όνομα της εφημερίδας του Ενωτικού Σωματείου Εργαζομένων Δ.Β.Α. (Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών) και από σήμερα και το όνομα μας στο BLOG. (Τα καλύτερα βρίσκονται στα σχόλια! Μην τα χάσετε με τίποτα!)
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ενωτικού Σωματείου καλωσορίζει όλους τους εργαζόμενους του Δ.Β.Α. και τους εύχεται καλή καινούργια σχολική χρονιά. Ελπίζουμε να επιστρέψατε όλοι ξεκούραστοι μετά την καλοκαιρινή άδεια, με γεμάτες τις μπαταρίες και έτοιμοι για αγώνες. Το φθινόπωρο, άλλωστε, προβλέπεται έντονο για πολλά εργασιακά ζητήματα. Στις 10/7/2009 συνεδρίασε η ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ και συζήτησε τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα απασχολούν τους εργαζόμενους, όπως:
- Απολύσεις
- Ανεργία
- Ελαστικές μορφές απασχόλησης
- Ασφαλιστικό, ΒΑΕ, Ενοποιήσεις Ταμείων, Διαχωρισμός των κλάδων ΙΚΑ
- Αποβιομηχάνιση , Ιδιωτικοποιήσεις
- Οικονομική Πολιτική , Φορολογικά μέτρα , Αναδιανομή εισοδημάτων
- Καταναλωτικό Κίνημα
- Μεταναστατευτική Πολιτική, Προβλήματα Μεταναστών
Η Διοίκηση της ΓΣΕΕ επεσήμανε την δραματική επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων και αποφάσισε:
- Προκήρυξη 24ωρης ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ με εξουσιοδότηση στην Εκτελεστική Επιτροπή για την πραγματοποίηση της ανάλογα με την εξέλιξη των προβλημάτων.
- Πραγματοποίηση 3ημερου αγωνιστικών εκδηλώσεων στις 3,4 και 5 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ στις 5/9/09 και ώρα 18:30 στο Άγαλμα Βενιζέλου Θεσσαλονίκη με κυρίαρχα αιτήματα ΑΝΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ-ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ κ.λπ.
Το έτος 2009 έχει ανακηρυχθεί από την επίσημη πολιτεία ως «Έτος Γιάννη Ρίτσου», με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου μας ποιητή. Ο Ρίτσος γεννήθηκε την Πρωτομαγιά του 1909 στη Μονεμβασιά και πέθανε στις 11 Νοεμβρίου του 1990 στην Αθήνα. Έλαβε ενεργός μέρος στην Αντίσταση και από το 1948 έως το 1952 εξορίστηκε σε διάφορα νησιά.
Ο «απαρηγόρητος παρηγορητής του κόσμου», ο «διχασμένος και διπλός», όπως ο ίδιος λέει, ο ποιητής της ζωής και του ανθρώπου που ανασαίνει από το σύμπαν και «θεώνει» τη δύναμη του ανθρώπου, ο ταγμένος κομμουνιστής αγωνιστής, ο αταλάντευτος ιδεολόγος, ο Γιάννης Ρίτσος είναι εδώ μαζί μας, δίπλα μας, για να μας θυμίζει πως «μέσα στη φούχτα της αγάπης… χωράει το σύμπαν». Αμετανόητα άνθρωπος και αθεράπευτα θνητός, με τόλμη και πίστη, με υπερηφάνεια και σθένος διήνυσε τον αιώνα μας παρηγορητικά και δοξαστικά, μιλώντας σε όσους ακούν και σε όσους δε φοβούνται να ακούσουν. Εκατό χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου και η ανταρσία της ποίησής του έχει την ανάγκη και τη δύναμη να χτυπάει την πόρτα του παρόντος, κυοφορώντας πάντα τα σημάδια μελλοντικών εικόνων. Ποιητικά σύμβολα γεννημένα στο παρελθόν αναγνωρίζουν καινούρια πάντα μηνύματα. Αδέσμευτα και οικουμενικά τα ποιητικά μηνύματα εξελίσσονται με κάθε ανάγνωση, σε κάθε εποχή, μέσα σε νέες ή διαφορετικές συνθήκες από εκείνες που τον ενέπνευσαν, που επηρέασαν τον οραματιστή της ζωής, τον ποιητή, τον θαμώνα της καρδιάς και της διαλεκτικής σκέψης.
Η ποίηση για κείνον ήταν πράξη έρωτα, απαραίτητη τροφός, συνοδός, σύντροφος. Έγραφε «από ανάγκη», μένοντας πολύ συχνά ξάγρυπνος, πεινασμένος, διψασμένος, δουλεύοντας δέκα, δώδεκα και μερικές φορές δεκαοκτώ και είκοσι ώρες το εικοσιτετράωρο.
Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.
…
Όταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο
όταν χαμογελάνε, ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μες απ' τ' άγρια γένια τους
όταν κοιμούνται, δώδεκα άστρα πέφτουν απ' τις άδειες τσέπες τους
όταν σκοτώνονται, η ζωή τραβάει την ανηφόρα
με σημαίες και με ταμπούρλα.
Απόσπασμα από τη «Ρωμιοσύνη»
Μας είπαν… Ακούσαμε… Είδαμε… και σας αποκαλύπτουμε!
Ρουφιάνος είναι ο προαγωγός, μαστροπός και κατά συνεκδοχή το πρόσωπο που διαβάλλει ή συκοφαντεί κάποιον.
Η λέξη προέρχεται από την ιταλική ruffiano, αρχικά έτσι λεγόταν το ψωράλογο που βάζουν μαζί με την φοράδα την εποχή του οίστρου της. Η φοράδα όμως είναι ζόρικο ον και δεν κάθεται εύκολα. Τις πρώτες μέρες κλωτσάει άσχημα, δαγκώνει και μπορεί να τραυματίσει άσχημα το αρσενικό. Γι' αυτό οι εκτροφείς, θέλοντας να αποφύγουν τυχόν τραυματισμό του καθαρόαιμου επιβήτορα, βάζουν πρώτα μαζί με την φοράδα τον ρουφιάνο. Όταν η φοράδα αρχίσει να «μαλακώνει», τότε βγάζουν τον κακομοίρη τον ρουφιάνο και ρίχνουν μέσα το άτι για τα περαιτέρω.
Πραγματική σημασία της λέξης:
Ρουφιάνος είναι ο αναλώσιμος άνθρωπος που εκτελεί μια ποταπή αποστολή για λογαριασμό άλλου, ώστε να μην εκτεθεί ο εντολέας του. Ο αχυράνθρωπος.
Συνηθέστερες αποστολές του ρουφιάνου είναι:
- η νύξη για σύναψη παράνομης ερωτικής σχέσης χωρίς να εκτεθεί ο εντολέας (βολιδοσκόπηση).
- η έκφραση απειλών, ο εκφοβισμός.
- η προβοκάτσια
Αφιερωμένο στον ανώνυμο ρουφιάνο
Είμαι ένας υπάλληλος που ξέρουνε οι πάντες Κοιτώ τους εργαζόμενους αν χτύπησαν τις κάρτες Τσεκάρω αν δουλεύουνε ή αν ξύνουνε τους όρχεις Η ρουφιανιά είναι τάλαντο, ή το 'χεις ή δεν το 'χεις Ο διευθυντής μου το πρωί κερνάει καφεδάκι Είναι η ώρα κι η στιγμή που με ακούει λιγάκι Του λέω για τον καθένα σας τι λέει και τι κάνει Όσο υπάρχει Διοίκηση, θα υπάρχουν και ρουφιάνοι Ρουφιάνε, ρουφιάνε πράκτορα της Στάζι, Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εμένα δε με νοιάζει Ρουφιάνε, ρουφιάνε Δοσίλογε της πλάκας, Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εγώ γελώ σαν βλάκαςΤ’ αυτιά μου τεντωμένα συνέχεια σαν κεραίες
Πρέπει να δώσω αναφορά, την είδηση της μέρας
Κι όποιος τολμήσει ας με πει δοσίλογο και τέρας
εγώ το παίζω αγωνιστής και εργατοπατέρας
Αυτό είναι το πιο δύσκολο κι ας φαίνεται αστείο
κάνω μονάχα μια δουλειά, κι αμείβομαι για δυο
πάντα θα είμαι ο χαφιές, πιστό σκυλί στη στάνη
Όσο υπάρχει Διοίκηση, θα υπάρχουν και ρουφιάνοι
Ρουφιάνε, ρουφιάνε
πράκτορα της Στάζι,
Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εμένα δε με νοιάζει
Ρουφιάνε, ρουφιάνε
Δοσίλογε της πλάκας,
Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εγώ γελώ σαν βλάκας
Το φαινόμενο Janis τείνει να δημιουργηθεί όταν μία ομάδα επιδιώκει την επίτευξη μιας συμφωνίας με βάση την πιο αποδεκτή λύση, προκειμένου να διαφυλαχθεί η ομαδική συνοχή και να αποφευχθούν οι συζητήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγές συγκρούσεων. Τα μέλη αυτής της ομάδας αποφεύγουν την ανάληψη πρωτοβουλιών καθώς και τη διατύπωση οποιονδήποτε αντιπροτάσεων και η αρχικώς επιλεγμένη λύση υποστηρίζεται από όλους. Σύμφωνα λοιπόν με τον Janis, η ομάδα αυτή είναι τυφλωμένη από τις προκαταλήψεις της και τείνει να καταπνίξει κάθε ανεξάρτητη κριτική σκέψη. Η ομάδα αυτή είναι απομονωμένη και εμποδίζει την είσοδο πληροφοριών απ’ έξω ή δεν επεξεργάζεται και δεν αξιολογεί αυτές τις πληροφορίες και πάνω απ’ όλα έχει μία κατευθυντική ηγεσία που αφήνει τα μέλη της ομάδας να πιστεύουν ότι ο αρχηγός θα κάνει χρήση της όποιας εξουσίας του σε όποιον δε συμμορφώνεται!
Θα αναρωτιέστε τώρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με το μικρόκοσμο του Βρεφοκομείου; Είναι πολύ απλό! Μια τέτοια ομάδα είναι αυτή που μας διοικεί, μια τέτοια «κλειστή ομάδα» θα έλεγα καλύτερα, με μια ηγεσία που μονίμως απειλεί να κάνει χρήση της εξουσίας της – και ενίοτε κάνει – προς όποιον δε συμμορφώνεται ή δε δηλώνει υποταγή!
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι οι Αποφάσεις των Μετακινήσεων των Προϊσταμένων των παιδικών σταθμών του Βρεφοκομείου. Εκεί, λοιπόν, είδαμε πως ο «αρχηγός» χρησιμοποίησε κάποια μέλη της ομάδας – τις Διευθύντριες των Διαμερισμάτων - προκειμένου να επιβάλλει την ήδη ειλημμένη απόφασή του, ντυμένη όμως με «εισηγήσεις» μέσω Εμπιστευτικού Πρωτοκόλλου! Θα πρέπει να «τρώμε πολύ κουτόχορτο» - κάτι που δε συμβαίνει – για να πιστέψουμε ότι όλες οι Διευθύντριες των Διαμερισμάτων την ίδια μέρα και με διαδοχικούς αριθμούς εμπιστευτικού πρωτοκόλλου «εμπνεύστηκαν» όλες αυτές τις μετακινήσεις, οι οποίες ήταν και απολύτως σύμφωνες με τη βούληση της Προέδρου! Συλλογική αυταπάτη, αυταπάτη ήθους και λογικής…
Σαφέστατα οι μετακινήσεις προβλέπονται από τη νομοθεσία, όλες όμως αυτές οι Αποφάσεις Μετακινήσεων έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, που τις καθιστούν «ύποπτες». Πρώτα απ’ όλα η ένδεια της ζητούμενης πληροφορίας, η απουσία δηλαδή του λόγου για τον οποίο γίνονται και μην πει κάποιος ότι ο λόγος είναι ότι κάποιοι συνάδελφοι ήταν πολλά χρόνια στην ίδια θέση. Ύστερα η αδιαφορία έναντι των δυνητικών κινδύνων που γεννούν οι αποφάσεις αυτές και τέλος η έλλειψη αναζήτησης λογικών και συναφών εναλλακτικών λύσεων.
Τα ερωτήματα που γεννιούνται στο «μέσο άνθρωπο» είναι πολλά και εύλογα! Αν οι Διευθύντριες δε συμμορφώθηκαν στις κατευθύνσεις της «ηγεσίας», με πιο μαγικό τρόπο αφουγκράστηκαν τη σκέψη της; Όποιος επί σειρά ετών ασκεί επιτυχώς κάπου τα καθήκοντά του η Υπηρεσία τον «ανταμείβει» με «δυσμενή μετάθεση»; Τι νόημα έχει η χρησιμοποίηση του Εμπιστευτικού Πρωτοκόλλου για τις «εισηγήσεις»; Μήπως οι περισσότεροι από τους «εισηγητές» είναι αυτοί που αδίκως έχουν καταλάβει τις θέσεις των Διευθύνσεων; Μήπως κάποιοι από τους μετακινούμενους υπαλλήλους είναι οι αξιότεροι και ικανότεροι έναντι ακόμα και των εισηγητών και αυτό έπρεπε να παταχθεί άμεσα;
Ρητορικά τα ερωτήματα… Μην περιμένετε να σας δοθούν απαντήσεις, αν δεν τις έχετε μέσα σας! Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω – και αυτό υπό μορφή ερωτήματος – είναι αν αυτές ακριβώς είναι οι τακτικές που εφαρμόζονται στα προηγμένα Ευρωπαϊκά κράτη και αν για την εφαρμογή αυτών των τακτικών πληρώνει ο προϋπολογισμός του Βρεφοκομείου όλα αυτά τα ταξίδια της «ομάδας» στο εξωτερικό; Οι δικές μου πληροφορίες είναι άλλες, όπως και οι αντιλήψεις μου, αλλά επειδή δεν είμαι μέλος της «ομάδας» - και δε θα γίνω και ποτέ – η γνώση μου, η άποψή μου και η αντιλήψεις μου γενικότερα «ενοχλούν»! Καλύτερα όμως… από το να ενσωματωθώ στη «σκέψη των αμνών» προτιμώ να μείνω ο «μαύρος αμνός» και να μπορώ να μιλάω για όλα, να ανταλλάσσω απόψεις και να βελτιώνομαι!
Δέσποινα Χρ. Γούργαρη
Γενική Γραμματέας