Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Παιδικός Σταθμός, μύθοι και πραγματικότητα!

Παιδικός Σταθμός: Ένας εργασιακός χώρος όπου συναντώνται πολλοί ετερόκλητοι άνθρωποι.

Παιδικός Σταθμός του Δ.Β.Α. : Ένας εργασιακός χώρος όπου συναντώνται πολλά διαφορετικά «πτυχία» και πολλές διαφορετικές «σχέσεις εργασίας»… ή τουλάχιστον αυτή είναι η άποψη που καλλιεργείται.

Σε έναν παιδικό σταθμό του Δ.Β.Α. υπάρχουν συνήθως ειδικότητες δυο κατηγοριών (ή δυο ταχυτήτων), το παιδαγωγικό και το βοηθητικό προσωπικό. Στο παιδαγωγικό προσωπικό ανήκουν οι παιδαγωγοί, οι βοηθοί παιδαγωγών και φυσικά η προϊσταμένη του παιδικού σταθμού. Στο βοηθητικό προσωπικό ανήκουν οι καθαρίστριες, οι τραπεζοκόμες, οι μαγείρισσες και οι φύλακες. Ανάμεσα σε αυτές τις δυο κατηγορίες παρατηρείται πολλές φορές ασυνεννοησία και κόντρα.

Οι παιδαγωγοί συχνά θεωρούν ότι οι καθαρίστριες και οι τραπεζοκόμες είναι «υπηρετικό προσωπικό» και τους φέρονται ανάλογα, προφανώς μη σκεπτόμενες ότι και αυτές είναι άνθρωποι, συνάδελφοι και με τα δικά τους προβλήματα και δυσκολίες στο χώρο εργασίας. Πολλές φορές ακόμα οι παιδαγωγοί θεωρούν ότι η δική τους δουλειά είναι η δυσκολότερη (χωρίς απαραίτητα αυτό να ισχύει) και αυτή που αξίζει της προσοχής από όλους τους υπόλοιπους. Δυστυχώς, ποτέ δε βάζουν τους εαυτούς τους στη θέση των συναδέλφων τους, ούτε για μια στιγμή…

Αλλού πάλι το βοηθητικό προσωπικό θεωρεί ότι μπορεί να παρεμβαίνει στο έργο των παιδαγωγών και να το κάνει πραγματικά καλοπροαίρετα (σε μερικές περιπτώσεις όχι και τόσο), διαθέτοντας και τη γνώση, αναγνωρισμένη ή μη, όμως αντί να βοηθά τον κυριότερο σκοπό ύπαρξης ενός παιδικού σταθμού – που είναι το παιδαγωγικό έργο – το εμποδίζει ή ακόμα μπορεί και να το καταστρέφει.

«Αιώνιο θέμα» όμως υπάρχει και ανάμεσα στις παιδαγωγούς και στις βοηθούς τους. Οι δυο αυτές κατηγορίες ανταγωνίζονται και ερίζουν για το ρόλο τους μέσα στην τάξη. Πολλές φορές ο διαχωρισμός των ρόλων γίνεται βάσει πτυχίου, άλλες βάσει αρχαιότητας, αλλά και συχνά παρατηρείται το φαινόμενο παιδαγωγοί με τα ίδια πτυχία , να βρίσκονται στην ίδια τάξη. Και εκεί είναι που αρχίζει ο σκληρός ανταγωνισμός! Ποιος είναι ο αρχηγός; Ποιος θα κάνει κουμάντο; Ποιος είναι ο «δάσκαλος»; Και βέβαια, όταν συμβαίνει αυτό, το παιδαγωγικό έργο χάνει το ρόλο του και γίνεται μέσο προβολής και φιγούρας.

Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν και μεταξύ παιδαγωγών διαφορετικών τάξεων στον ίδιο παιδικό σταθμό. Ποια θα κάνει την καλύτερη Χριστουγεννιάτικη παράσταση, ποια θα στολίσει καλύτερα την τάξη, ποια θα χρησιμοποιήσει πρώτη τα καλύτερα υλικά. Και ίσως εάν αυτό έμενε στο επίπεδο της ευγενούς άμιλλας οι παιδικοί σταθμοί θα ήταν καλύτεροι, αλλά δυστυχώς ξεφεύγει και ξεπερνάει κάθε όριο.

Για να μην πιάσουμε και το θέμα στο επίπεδο μόνιμοι – αορίστου – συμβασιούχοι που είναι έτσι και αλλιώς ανεξάντλητο, όπως ακριβώς και το θέμα νηπιαγωγοί – βρεφονηπιοκόμοι, τα οποία τεχνηέντως καλλιεργούνται από «ανώτερους» κύκλους που αρέσκονται στο «διαίρει και βασίλευε».

Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν συμβαίνουν σε όλους τους παιδικούς σταθμούς του Δ.Β.Α. Όπου όμως συμβαίνει, ο άμεσα υπεύθυνος γι αυτήν την κατάσταση είναι η προϊσταμένη. Ενώ είναι ο άνθρωπος που πρέπει να κρατάει τις ισορροπίες, που πρέπει να δίνει το καλό παράδειγμα και να μην υποθάλπει κλίκες και ανταγωνισμούς, ο αληθινός και ξεκάθαρος με όλο το προσωπικό, αυτός που σέβεται το συνάδελφο ακόμα και με τις ιδιαιτερότητές του, συχνά παρατηρείται το φαινόμενο να αντιμετωπίζει τους υπαλλήλους ως κατώτερους και να τους χρησιμοποιεί αναλόγως.

Η θέση της προϊσταμένης είναι θέση μεγάλης ευθύνης και πρέπει να καταλαμβάνεται από ανθρώπους ικανούς να οργανώνουν το προσωπικό τους, να εμπνεύσουν και να πάρουν αβίαστα το καλύτερο από τον κάθε εργαζόμενο. Δεν αρκεί μόνο ο χαρακτήρας και η εμπειρία. Χρειάζεται επιμόρφωση και ειδική εκπαίδευση, κάτι που δυστυχώς λείπει αλλά επιβάλλεται.

Ομοίως επιβεβλημένη είναι η ανάγκη ενός σύγχρονου Κανονισμού Εσωτερικής Λειτουργίας Π.Σ. όπου ο ρόλος του καθενός θα είναι ξεκάθαρος, όπως και το αντικείμενό του, όπου θα υπάρχουν όρια σαφή τα οποία κανείς δεν θα μπορεί να τα υπερκεράσει. Πάνω απ’ όλα, όμως, χρειάζεται καλή διάθεση από όλους, κατανόηση και διάλογος, χρειάζεται να ισορροπήσουμε μέσα μας, για να καταφέρουμε να ισορροπήσουμε και στις σχέσεις μας με τους άλλους… τα πιο δύσκολα δηλαδή!

Αλίνα Βασιλείου

Αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας

Δεν υπάρχουν σχόλια: