Μια φορά κι έναν καιρό...

Παραμύθι δίχως τέλος

Μια φορά και ένα καιρό βασίλευε, εκ του ασφαλούς, στη «Χώρα του ποτέ» μια κακιά μάγισσα, βασίλισσα του σκότους, του χάους και της παρακμής.

Ζούσε στο πιο ψηλό πάτωμα του πύργου της, κραδαίνοντας την μαγική ασπίδα της, τον «ΕΙΣΗΓΗΤΗ», που την προστάτευε από όλα τα κακά του κόσμου.

Ήταν αόρατη, καθότι βρίσκονταν διαρκώς περιστοιχισμένη από αυλικούς και μαθητευόμενους μάγους, διψασμένους για εξουσία, που καταδυνάστευαν τους φοβισμένους και άτολμους χωρικούς.

Απ’ όλους τους αυλικούς της, δύο ήταν οι πιο τρομεροί. Ο «Υπηρέτης των 7 Δημάρχων» και ο «Διακορευτής των επιδομάτων».

Πάντοτε σεμνά ενδεδυμένοι, με την τελευταία λέξη της μόδας του 20^ου αιώνα, προκαλούσαν αμηχανία και σάστισμα στον υπόδουλο λαό.

Οι δυο τους εμφανίστηκαν ξαφνικά, εν μία νυκτί στη «Χώρα του ποτέ», κάποιοι λένε ως δια μαγείας, κάποιοι λένε ότι απλά προσγειώθηκαν ως αλεξιπτωτιστές.

Φιλοδοξία τους ήταν να διοικήσουν με «σεμνότητα» και «ταπεινότητα» μια «χώρα», στην οποία πριν απ’ αυτούς δεν υπήρχε τίποτα υγιές, τίποτα αξιόλογο ή έστω υποφερτά ποιοτικό.

Με τις ανοργανωτικές και κακοδιοικητικές τους ικανότητες, άρχισαν σιγά – σιγά να προκαλούν αναταράξεις και χαοτικές καταστάσεις.

Προβλήματα μόνο δημιουργούσαν και προβλήματα ασφαλώς δεν έλυναν. Νερό έριχναν, φωτιές άναβαν. Σε όλους υπόσχονταν «ναι» κι τελικά έλεγαν ή έπρατταν «όχι».

Η μάγισσα ήθελε να τους αφήσει στο πόδι της όταν αυτή κάποια στιγμή θα διακτινίζονταν σε άλλες χώρες, προκειμένου να έχει το κεφάλι της ήσυχο ότι όλα θα βρίσκονται υπό τη σκέπη και την επιρροή της εις το διηνεκές.

Οι άτολμοι και φοβισμένοι χωρικοί, ζούσαν με δανεικά απ’ τις τράπεζες και μερικοί καλλιεργούσαν μόρια (καρποί αειθαλούς φυτού της οικογένειας των συμβασιουχειδών), ελπίζοντας ότι κάποτε θα μπορούσαν να τα ανταλλάξουν, σύμφωνα με τις υποσχέσεις της βασίλισσας, με μία θέση στο «θερμοκήπιο της μόνιμης αποχαύνωσης».

Δυστυχώς, κανείς δεν έμαθε τελικά τι απέγινε η «Χώρα του ποτέ». Κάποιοι, μάλιστα, λένε ότι αυτό το παραμύθι έχει λυπημένο τέλος.

Και όπως είναι γνωστό αυτά τα παραμύθια είναι τα καλύτερα , ίσως επειδή είναι τα μόνα που σε βάζουν στον πειρασμό να τα πιστέψεις…

Rantanplan…