Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Δε νομίζω ότι υπάρχει περιθώριο για τίποτε άλλο πέρα από ΑΛΗΘΕΙΕΣ.

Σας παραθέτω απόσπασμα από τη συνέντευξη του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, η οποία δημοσιεύτηκε 31/8/2008 στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» (σελ. 9 Α9, στη Στήλη ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ):

-Κύριε Υπουργέ, υπάρχει μια κατηγορία ελευθέρων επαγγελματιών που ουσιαστικά είναι μισθωτοί. Πολλοί νέοι αμείβονται με μπλοκ παροχής υπηρεσιών. Ουσιαστικά πρόκειται για μισθωτούς χαμηλά αμειβόμενους, οι οποίοι τώρα θα κληθούν, αδίκως πιστεύω, να πληρώσουν επιπλέον φόρους.

«Κανονικά θα έπρεπε να πληρώνονται ως μισθωτοί. Στον ιδιωτικό τομέα δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πληρώνονται με σύμβαση, αλλά μέσω της εγκυκλίου εφαρμογής του φορολογικού νόμου, όπου μια σύμβαση έργου υποκρύπτει σύμβαση μισθωτής εργασίας, δεν θα ισχύσει η κατάργηση του αφορολόγητου».

-Πως θα τις ξεχωρίσετε;

«Θα ισχύσει σίγουρα για τους συμβασιούχους του Δημοσίου, όπου είναι βέβαιον ότι εργάζονται με μισθωτική σχέση. Και κοιτάμε ακριβώς τον τρόπο να μην εφαρμοστεί η κατάργηση του αφορολόγητου σε αυτούς. Αλλά στον ιδιωτικό τομέα καταστρατηγείται η εργατική νομοθεσία όταν απασχολείς κάποιον ο οποίος είναι μόνιμος υπάλληλος με σύμβαση έργου».

-Ναι, δεν έχω αντίρρηση, αλλά σας λέω και πάλι ότι δεν είναι εύκολο να καταδειχθεί η διαφορά.

«Η εργατική νομοθεσία εκεί πρέπει να εφαρμοστεί. Άλλωστε για τους νέους επιτηδευματίες δεν εφαρμόζεται η κατάργηση του αφορολόγητου για τα πρώτα τρία χρόνια. Δηλαδή, ισχύει το αφορολόγητο και αυτό προβλέπεται στο σχέδιο νόμου. Δηλαδή, κάποιος ο οποίος τα πρώτα τρία χρόνια της ζωής του κάνει μια σύμβαση έργου θα έχει το αφορολόγητο των 10.500€. Αλλά μετά τα τρία πρώτα χρόνια δεν δικαιολογείται. Δεν δικαιολογείται, δηλαδή, να απασχολείς κάποιον έξι χρόνια στη δουλειά σου και να τον έχεις με σύμβαση έργου όταν επί της ουσίας είναι μισθωτός».

Αναρωτιέμαι πως ακούγονται, οι μεγάλες αυτές ΑΛΗΘΕΙΕΣ, που αναφέρει ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κος Αλογοσκούφης, στα αυτιά των συναδέλφων Συμβασιούχων και ειδικότερα αυτών του 2002, που «έχασαν» τις χρονικές προϋποθέσεις του Π.Δ.164 για μερικές ημέρες. Και το λέω αυτό γιατί μεταξύ πολλών άλλων πραγμάτων που έχουν στερηθεί οι συνάδελφοι Συμβασιούχοι είναι και η ΑΛΗΘΕΙΑ.

Πόσοι και πόσοι δεν τους πλησίασαν βεβαιώνοντας τους ότι θα τακτοποιηθούν όλοι μέσω μιας προκήρυξης που δε φτάνει απ’ τη δημοσίευση της ούτε για τους μισούς και δεν ξέρω για πόσους τελικά θα φτάσει μετά την ανάρτηση του τελικού πίνακα.

Πόσοι και πόσοι δεν τους προσεγγίζουν καθημερινά τροφοδοτώντας τους με ανασφάλεια, υποδεικνύοντας τους πως πρέπει να φέρονται, τι πρέπει να λένε, ακόμα και σε ποιο Σωματείο πρέπει να γραφτούν, γιατί απ’ αυτά εξαρτάται η τακτοποίηση τους!!!

Στο σημείο όμως που φτάσαμε, δεν νομίζω ότι υπάρχει περιθώριο για τίποτε άλλο πέρα από ΑΛΗΘΕΙΕΣ.

ΑΛΗΘΕΙΑ 1η

Οι συμβασιούχοι του Δ.Β.Α. παρότι αυτασφαλίζονται στο ΤΕΒΕ (ταμείο εργοδοτών), παρότι αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών, απασχολούνται με όρους ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

ΑΛΗΘΕΙΑ 2η

Με τα σημερινά δεδομένα δύο είναι οι δρόμοι που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τακτοποίηση.

Α) Μέσω της Δικαστικής οδού. Εμπόδια σε αυτή τη διαδικασία αποτελούν οι γνωστές πλέον αποφάσεις του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Αποφάσεις που προήλθαν μέσω συνεδριάσεων που χαρακτηρίζονται τουλάχιστον προβληματικές.

Β) Έκδοση ΝΕΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ από το Υπουργείο Εσωτερικών. Μέχρι σήμερα, το αρμόδιο Υπουργείο δεν έχει εκδηλώσει επισήμως τέτοια πρόθεση.

Αν στις 8/10/2008, από τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, προκύψει μια θετική για τους συμβασιούχους εισήγηση, που θα μετουσιωθεί τελικώς σε απόφαση, τότε θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις να ανοίξουν και οι δύο δρόμοι. Το μόνο που θα απομένει θα είναι η βούληση.

ΑΛΗΘΕΙΑ 3η

Η Δημοτική Αρχή, τόσο η τωρινή όσο και οι προηγούμενες, δεν μπορούν να μετατρέψουν απ΄ευθείας τις συμβάσεις έργου σε συμβάσεις Αορίστου Χρόνου. Αν μπορούσαν θα το έκαναν την επόμενη μέρα. Το ζητούμενο είναι να εξασφαλίσουν την εργασιακή συνέχεια αυτών των ανθρώπων αναλογιζόμενοι την μέχρι τώρα προσφορά τους στην Υπηρεσία, αλλά και το γεγονός ότι κάλυπταν και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Παράλληλα θέλουμε να είναι αρωγός των προσπαθειών της δικαίωσης των συναδέλφων και όχι αντίδικος στο Εφετείο.

ΑΛΗΘΕΙΑ 4η και τελευταία:

Αυτός που σου λέει την ΑΛΗΘΕΙΑ μπορεί να μην είναι ευχάριστος ή κατ’ ανάγκη βολικός. Σίγουρα όμως σέβεται την προσωπικότητα σου και δεν υποτιμά τη νοημοσύνη σου.

Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης

Πρόεδρος Ενωτικού Σωματείου Εργαζομένων Δ.Β.Α.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ποιος να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας σε αυτό το κράτος που ζούμε; Βλέπετε τι γίνεται καθημερινά και όχι μόνο δε μιλάμε, αλλά τα καταπίνουμε και αμάσητα! Ποιος έχει τη ΒΟΥΛΗΣΗ να πάρει την ευθύνη στα χέρια του και να ξεκαθαρίσει την υπόθεση με μιας; Θα το θυμηθούν την παραμονή των εκλογών για να τσιμπήσουν καμιά ψήφο από τους κατατρεγμένους.